Ο Κώστας Φραγκολιάς, ο γνωστός πανελίστας στράφηκε με δηλώσεις του κατά των νέων υποστηρίζοντας ότι κάθονται σπίτι ζουν από τα επιδόματα ( ποια επιδόματα αλήθεια; τα 300e ανεργίας που δίνεται για ένα χρόνο εφόσον έχεις και τα ανάλογα ένσημα μέχρι την απόλυση ώστε να το δικαιούσαι ή μήπως της αναπηρίας 300e ) και τεμπελιάζουν αντί να δουλεύουν. Επανήλθε δε δριμύτερος την επομένη για να υπερασπιστεί την άποψή του λέγοντας πως ο ίδιος έκανε τρεις δουλειές νέος για να ζει ( φαίνεται άλλωστε πόσο ταλαιπωρημένος είναι από το χωράφι και τις οικοδομές που δούλευε στα νιάτα του ). Δεν αξίζει να επικεντρωθεί κανείς στην συγκεκριμένη προσωπικότητα, μιλώντας και κρίνοντας τον ίδιο, είναι γνωστό άλλωστε ότι στην Ελλάδα άποψη και κάτι άλλο έχουν όλοι.
Ωστόσο πρέπει να επικεντρωθεί κανείς σε όλα αυτά που εκπροσωπεί ο συγκεκριμένος. Δηλαδή μία άρχουσα τάξη που σκαρφάλωσε μέσω του Lifestyle χωρίς φυσικά να κοπιάσει ιδιαίτερα και να χύσει τον ιδρώτα της και σήμερα λειτουργούν όλοι αυτοί ως διαμορφωτές γνώμης κατηγορώντας και κουνώντας επιδεικτικά και υποκριτικά το δάχτυλο στους φτωχούς, τους άνεργους, τους αδύναμους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες που λαμβάνουν πενιχρά ως και καθόλου επιδόματα. Τα επιδόματα που μπορεί να λαμβάνει κάποιος στην Ελλάδα είναι: 1) Tο επίδομα ανεργίας ( 300e ) για μόλις τον πρώτο χρόνο ανεργίας και σε μόνιμη βάση το 2) επίδομα αναπηρίας (300e) που σημαίνει μη ικανός για εργασία για λόγους ανωτέρας βίας, όσα ξοδεύει πιθανόν σε μία νυχτερινή έξοδο ο κάθε επώνυμος εκπρόσωπος του lifestyle.
Το πρόβλημα τους είναι καθαρά πλέον ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι σαν αυτούς, τους αποστρέφονται και τους μισούν. Μισούν κάθε τι που έρχεται απέναντι σε όλα όσα εκπροσωπούν, δηλαδή τη ψυχική παρακμή και σήψη από το χρήμα. Μισούν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό επειδή γνωρίζουν πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο παχυλός μισθός τους για να καθοδηγούν ως διαμορφωτές γνώμης τον κόσμο στην εξαθλίωση του. Θέλουν τους φτωχούς και τον καθένα που έχει προβλήματα και βρίσκεται στο περιθώριο να τα βάζει με τον εαυτό του. Φοβούνται και δε θέλουν να διανοηθεί το περιθώριο να αντιδράσει. Να καταλάβει ότι βρίσκεται στο περιθώριο εξαιτίας της παρασιτικής ολιγαρχίας που καρπώνεται όλο τον πλούτο και δεν αφήνει παρά ψίχουλα για τους πολλούς.
Ας φανταστούμε για λίγο έναν κόσμο χωρίς τηλεόραση, όλοι τους θα χάνανε την δύναμή τους και θα μετατρέπονταν και πάλι στο απόλυτο τίποτα όπως άλλωστε ήταν εξαρχής πριν αναδειχθούν σε κάτι μέσα από την τηλεόραση ως μαϊντανοί.
Τώρα που το φανταστήκαμε μήπως μπορούμε να το κάνουμε και πράξη και να κλείσουμε μία για πάντα την τηλεόραση; Άλλωστε δεν χρησιμεύει και σε τίποτα όπως γίνεται αντιληπτό καθημερινά…
Comments