Άλλη μία 28η Οκτωβρίου έφτασε, άλλη μία εθνική επέτειος της έναρξης του αιματοβαμμένου Β’ ΠΠ.
Άλλη μία 28η Οκτωβρίου όπου η πολιτική ηγεσία του τόπου θα τιμήσει υποκριτικά τα «ιερά και όσια» του έθνους με βαρύγδουπες δηλώσεις και πομφόλυγα κενού περιεχομένου λογύδρια. Αυτή την 28η Οκτωβρίου ωστόσο προβλέπεται να κουρελιάζουν την σημαία περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Αυτή την 28η Οκτωβρίου θα μας ζητήσουν και πάλι να σφίξουμε το ζωνάρι γιατί πλησιάζει ένας χειμώνας χειρότερος από αυτόν του 42’.
Αυτοί που έχουν συσσωρεύσει τον πλούτο, μέσα από τις ανέσεις των πλούσιων κατοικιών τους κουνάνε το δάχτυλο στον δοκιμαζόμενο λαό εξαιτίας των δικών τους πολιτικών επιλογών. Με τα απόνερα της πανδημίας να μην έχουν κοπάσει ακόμα και με την απειλή ενός πολέμου όμοιου με αυτού στην Ουκρανία, θα ζητηθεί από τον λαό η πλήρης υποταγή του ώστε να μη του συμβούν τα ίδια και χειρότερα, να ζήσει με κουπόνια αντί να κινδυνέψει να πάψει να ζει όπως ο δοκιμαζόμενος λαός της Ουκρανίας.
Πατριδοκαπηλία στο ζενίθ, όπως άλλοτε συμβαίνει με κάθε έπος που γράφουν οι λαοί. Ένα τσούρμο αχάιρευτων γραβατωμένων και κουστομαρισμένων νεογιάπηδων, καρπώνονται το αίμα και τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού. Η κουβέντα και η λογομαχία θα αφορά δυστυχώς τον Μεταξά ως συνήθως, αν είπε ή δεν είπε το «ΟΧΙ» ή αν το είπε ο λαός. Αν πρέπει να καταργηθούν οι παρελάσεις ή όχι. Την ίδια στιγμή θα πετάξουν περήφανα τα Ραφάλ στον ουρανό ξοδεύοντας πολλά εκατομμύρια τα οποία θα μπορούσαν να επενδυθούν κάπου ουσιαστικότερα (στην πολύπαθη παιδεία ή υγεία ας πούμε, όπως θα έπραττε κάθε άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα).
Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει γιατί στο προτεκτοράτο που κυβερνάνε νεογιάπηδες, οφείλουμε ως λαός να αγοράζουμε οπλικά συστήματα από την Γαλλία, την Γερμανία ή τις ΗΠΑ ως φόρο αίματος για να έχουμε ειρήνη, άλλες προτεραιότητες, άλλες αξίες. O tempora, o mores!
Φέτος ας επαναπροσδιορίσουμε την εθνική επέτειο με ένα αντιπολεμικό μήνυμα. Επιτέλους ας καλλιεργηθεί η εθνική περηφάνεια αναζητώντας την ευημερία και το καλύτερο για τη χώρα μέσω της ανάπτυξης και της ειρήνης. Γιατί ο πραγματικός πατριωτισμός είναι να επιζητάει ο πολιτικός κόσμος και ο κάθε πολίτης, το καλό του συνόλου. Άλλωστε εξαθλιωμένοι πολίτες και στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου που είναι η Ελλάδα, δύσκολα θα’ ναι ευτυχισμένοι.
Ας αναζητηθούν και αναλυθούν λοιπόν επιτέλους τα αίτια που γεννάνε τον πόλεμο και να μην καταγράφονται απλά τα αποτελέσματα, γιατί η αντίσταση στον κατακτητή όσο ηρωική και αν ήταν, αφήνει πίσω εκατομμύρια νεκρούς.
Για του λόγου το αληθές αναφέρουμε συγκεκριμένα ότι η Ελλάδα με πληθυσμό 7,22 εκατ. είχε απώλειες 35.100 ζωών στα πεδία των μαχών, 171.800 αμάχων που σχετίζονται με πολεμικές δράσεις (π.χ. εκκαθαρίσεις πληθυσμών) ενώ οι απώλειες από τις συνθήκες ασιτίας και κακουχίας εκτιμώνται μεταξύ 300.000 και 600.000. Από το άθροισμα των παραπάνω καταλήγουμε σε ένα σύνολο που κινείται μεταξύ μισού εκατομμυρίου και 800 χιλ. ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό μεταφράζεται στο 7- 11,17% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η πλειοψηφία των νεκρών δεν είναι οι στρατιώτες στον πόλεμο όπως θα ήταν λογικό και αναμενόμενο, αλλά οι άμαχοι. Ποιες ήταν οι συνολικές απώλειες ολόκληρου του Β’ ΠΠ;
Για τους Συμμάχους: 16εκατ στρατιώτες, 45.000.000 άμαχοι
Για τον Άξονα: 8εκατ. στρατιώτες, 4.000.000 άμαχοι
Όπως γίνεται αντιληπτό ακόμα και στη σωστή πλευρά της ιστορίας να βρίσκεται κανείς πολεμώντας ως αμυνόμενος τον κατακτητή, θα το πληρώσει πολύ ακριβά με βαρύ φόρο αίματος….
Γι’ αυτό ας μάθουμε επιτέλους εμείς οι Έλληνες ως πολύπαθος λαός, να αναζητάμε την ειρήνη μακριά από τα καλέσματα του πολέμου που κρύβουν οικονομικά συμφέροντα των ελίτ και μόνο*
*Oι τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου έχουν αυξηθεί δραματικά με τις αντίστοιχες εταιρίες να κερδοσκοπούν χωρίς κανένα όριο με αφορμή τον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία. Τα ίδια συνέβησαν και κατά την διάρκεια του Β’ ΠΠ με εταιρείες του Γερμανικού κεφαλαίου όπως η Siemens και η Volkswagen.
Κείμενο: Γιώργος Δόλγυρας
Comments