Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Πίτερ Τζάκσον είναι, ίσως ότι καλύτερο έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη, όμως με αυτό φαίνεται πως δε συμφωνούσε ο γιος του Τόλκιν.
Η τριλογία του Πίτερ Τζάκσον “Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών” παραμένει δημοφιλής μέχρι σήμερα, αλλά ο ίδιος ο γιος του J.R.R. Tolkien δεν είχε εντυπωσιαστεί από τις ταινίες.
Η τριλογία “Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών” του Peter Jackson έδωσε στον συγγραφέα J.R.R. Tolkien μια αξία αντιπροσώπευση στην ποπ κουλτούρα στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Η δημοτικότητα των ταινιών του Τζάκσον επεκτάθηκε πολύ πέρα από την κυκλοφορία το 2003 του τελευταίου μέρους της σειράς και η επιστροφή του βασιλιά απέσπασε 11 Όσκαρ στα 76α ετήσια βραβεία Όσκαρ.
Ωστόσο, παρά τη μεγάλης κλίμακας επιτυχία και την προβολή που έφερε ο Τζάκσον (και άλλοι σκηνοθέτες πριν από αυτόν, όπως ο Ralph Bakshi με την ταινία κινουμένων σχεδίων του 1978) στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ένα μέλος της κληρονομιάς του Τόλκιν παρέμεινε σταθερά αδιάφορο από τη νεότερη ερμηνεία του έργου του συγγραφέα και αυτός δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον γιο του Τόλκιν.
Ο Κρίστοφερ Τόλκιν δεν έκρυψε την αντιπάθειά του όχι μόνο για το ότι το έργο του πατέρα του έγινε τόσο mainstream, αλλά και για το συγκεκριμένο όραμα του Τζάκσον για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.
Σε συνέντευξή του στο γαλλικό περιοδικό Le Monde το 2012, δήλωσε ότι οι σκηνοθέτες “ξεκοίλιασαν το βιβλίο κάνοντάς το μια ταινία δράσης για νέους ηλικίας 15 έως 25 ετών”.
Η κριτική του δεν τελείωσε με τον Τζάκσον, αλλά με την υποδοχή του έργου του πατέρα του από το κοινό γενικότερα όλα αυτά τα χρόνια. Δήλωσε ότι ο Τόλκιν ως συγγραφέας είχε “γίνει ένα τέρας, που καταβροχθίστηκε από την ίδια του τη δημοτικότητα και απορροφήθηκε από τον παραλογισμό της εποχής μας”.
Πρόκειται για μια αρκετά σκληρή στάση, δεδομένου ότι ο γιος του Κρίστοφερ, Σάιμον Τόλκιν, υποστήριξε πλήρως την τριλογία του Τζάκσον.
Ο ίδιος ο J.R.R. Tolkien ήταν σαφώς σε κάποιο επίπεδο άνετος με την ερμηνεία του έργου του, αφού υπέγραψε τα δικαιώματα πριν από το θάνατό του το 1973.
Ο Κρίστοφερ ήταν ο κληρονόμος της λογοτεχνικής περιουσίας του πατέρα του μέχρι τον δικό του θάνατο το 2020, αλλά ίσως ήταν λίγο υπερβολικά σκληρός, λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα έκανε η σειρά του Τζάκσον για να διευρύνει το εύρος του έργου του Τόλκιν.
Όποιος έχει διαβάσει τα βιβλία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών γνωρίζει ότι υπάρχουν έντονες σκηνές μάχης και ο Τζάκσον παρουσίασε ακόμη και συγκεκριμένες λεπτομέρειες από αυτές τις σκηνές στις ταινίες του, όπως τα κεφάλια των στρατιωτών της Γκοντόριαν που εκσφενδονίζονται πάνω από τα τείχη του Μίνας Τίριθ κατά τη διάρκεια της μάχης των Πεδίων Πέλενορ.
Πήρε επίσης σκηνοθετικές ελευθερίες. Τα Ξωτικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ σε βοήθεια του Rohan κατά τη διάρκεια της μάχης του Helm’s Deep στο πρωτότυπο κείμενο. Για τον κινηματογράφο, ωστόσο, αυτό πρόσθεσε ένα επιπλέον κομμάτι δράματος σε μια μάχη που έπρεπε να φέρει το βάρος μιας κορύφωσης.
Ο Τζάκσον εξήγησε τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το Helm’s Deep στα έξτρα στοιχεία του DVD. Είναι ξεκάθαρο ότι σχεδίασε τις όποιες αλλαγές στο μυθιστόρημα με μεγάλη προσοχή και περίσκεψη. Αν αυτή ήταν μια από τις κύριες κριτικές στις οποίες αναφερόταν ο Κρίστοφερ Τόλκιν, ίσως πρόκειται απλώς για μια παρεξήγηση της προσαρμογής και των αναγκών του πηγαίου υλικού στη σελίδα σε σχέση με τη μεγάλη οθόνη.
Τα βιβλία είναι γεμάτα δράση, αλλά, λόγω της προσοχής του ίδιου του συγγραφέα στη λεπτομέρεια, κινούνται σημαντικά πιο αργά από τα αντίστοιχα βιβλία στην οθόνη. Ο Τζάκσον απλά μπήκε στο ψητό.
Στο ίδιο άρθρο της Le Monde, ο Κρίστοφερ Τόλκιν ανέφερε:
“Το χάσμα μεταξύ της ομορφιάς και της σοβαρότητας του έργου και αυτού που έχει γίνει, με έχει κατακλύσει”. Για τους οπαδούς των ταινιών, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη συγκεκριμένη κριτική, δεδομένου ότι ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Τζάκσον έχει τόσες πολλές στιγμές ελαφρότητας μέσα σε μια ιστορία που αφορά πολύ τους κινδύνους της βίας και του πολέμου. Οι ταινίες του Τζάκσον δεν είναι μόνο δράση, θλίψη, χαρά ή επιπολαιότητα.
Είναι γεμάτες από εκπληκτικά σκηνικά, έντονη προσοχή στη λεπτομέρεια και σκόπιμη επεξεργασία των στιγμών μεταξύ των χαρακτήρων.
Προσπάθησε να ενσωματώσει περισσότερο υλικό από το κείμενο, όμως έπρεπε δεν κατάφερε να προβληθεί, ώστε να μειωθεί ο χρόνος προβολής στον κινηματογράφο.
Ούτως η άλλως θα ήταν απολύτως αδύνατο εγχείρημα να ενσωματώσει κάθε λεπτομέρεια του βιβλίου στην ταινία.
Ακόμη και η σειρά «Τα Δαχτυλίδια της Δύναμης», που θα έχουν περιθώριο ανάπτυξης της ιστορίας για 5 ολόκληρες σεζόν, δε θα καταφέρουν να αποτυπώσουν το σύνολο του έργου του Τόλκιν.
Comments